20 listopada (środa), godz. 19:00 Sny o lataniu – linie życia | finał rezydencji | Przestrzenie Sztuki-Taniec.

Miejsce: Stara Poczta Bytom, Piekarska 6/12, 41-900 Bytom.

Wstęp wolny.

Jedna przestrzeń stanie się domem przeżyć i opowieści. Przez dwa tygodnie choreograf-pomysłodawca wraz z tancerzem będzie rozmawiał z ludźmi na temat ich przeżyć i doświadczeń. Będą tworzyć swoiste zapiski jak z pamiętnika. Anonimowe opowieści nigdy nie wypowiedziane. Przestrzeń ta stanie się jak stare drzewo żywym pomnikiem traum i przeżyć. I każdego dnia będzie przybywało linii wszędzie…jak pajęczyny będą wchłaniały przestrzeń. Teren będzie skażony pamięcią milczenia.

●

Wszystko zaczęło się pewnego dnia, kiedy po przeprowadzce z rodziną w wieku 8 lat, z mieszkania przenieśliśmy się na wieś, do wielkiego poniemieckiego domu jednorodzinnego, gdzie czas zatrzymał się między otaczającym lasem a pozostawionymi śladami po poprzednich właścicielach.

Każda skrzynka była skarbnicą historii nieodkrytych… każda tkanina, torba pisały we mnie nowe opowieści. Moje sny karmione przestrzenią żyć byłych, spływały ze mnie przy użyciu starej maszyny do pisania.

Budowałem scenografie ze wszystkiego, co było dookoła…dar obfitości karmił moją fantazję. Będąc chłopcem, pisałem scenariusze ze snów i drukowałem zaproszenia dla nowych sąsiadów. Performowałem dla nich opowieści ulotne…

Potem nastąpił czas życia i rzeczywistości. Poznania i wyjścia do świata obcego i często dzikiego. W swych prawach własnych egzystującego.

Mam na imię Wojtek i jestem Magistrem Sztuki po Akademii sztuki w Szczecinie, a obecnie, po 18 latach w Londynie, tworzącym we Wrocławiu.

Moja sztuka jest intuicyjna i oscyluje na różnych poziomach, które wyrażam w multimedialnych poszukiwaniach. Od malarstwa, po rzeźbę, muzykę, poezję i taniec, wykorzystuję wszystkie te środki wyrazu, by stworzyć żywe instalacje-performance. Ukończenie Studiów na kierunku architektury wnętrz pozwalają mi projektować i budować scenografie i instalacje.

Zawsze fascynował mnie teatr i taniec i ich dynamiczny aspekt, w jaki może oddziaływać na publiczność i w trójwymiarowy sposób budować pejzaże. W procesie poszukiwania swojego głosu zacząłem tworzyć instalacje: poprzez scenografie do kostiumów, rekwizytów, projektów świetlnych uwielbiam zagłębiać się w przestrzenie te na pozór znane, ale tak często tylko iluzoryczne.

Wierze, że życie jest mieszanką ciemności i światła i obie są potrzebne dla równowagi. Eksploruje różne płaszczyzny, obserwując jak traumy i społeczne warunkowanie wpływają na ludzi. Od piękna po mrok, eksploruje światy te znane, jak i zapomniane, senne i drzemiące w nas pokoleniowe fragmenty z obcym dla nas kontekstem…

Opowieści nadal trwają. Zapraszam w środę 20 listopada o 19:00 na moment kiedy moja instalacja ożyje w tańcu, poezji i dźwiękach.

„Zadanie dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Przestrzenie Sztuki-Taniec, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”.